Αν
κάποιος σταθεί ψύχραιμα απέναντι στον κυκεώνα των αρνητικών πληροφοριών με τις
οποίες βομβαρδιζόμαστε κάθε δευτερόλεπτο θα συνειδητοποιήσει ότι όλη αυτή η
πληροφόρηση έχει πολλαπλές ερμηνείες.
Το
ζητούμενο λοιπόν εδώ δεν είναι να μας πληροφορήσουν οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι
ή τα «καλά» ΜΜΕ για το τι γίνεται στον κόσμο πέρα από τη γειτονιά μας, το
ζητούμενο για όλους αυτούς τους συνομώτες που διοργανώνουν αυτή τη δικτατορική
λαίλαπα είναι να μην ξέρουμε τι μας γίνεται και ταυτόχρονα να γεμίζουμε θλίψη
από τις ατελείωτες επιθέσεις αρνητισμού που δεχόμαστε.
Εδώ
στην εποχή που ζούμε και βιώνουμε αυτά τα απίστευτα γεγονότα υποδούλωσης του
ανθρώπινου μυαλού με όλες τις συνέπειες που αυτό φέρνει, δεν υπάρχει κανένα
νόημα να πιστεύουμε σε ιδεολογίες ή σε κόμματα.
Εδώ
το δίλημμα είναι σαφές και πολύ ρεαλιστικό. Θα δεχθείς την λοβοτομή στο μυαλό,
την ψυχή και το πνεύμα σου ή θα παλέψεις για την ελευθερία;
Αν
στην καθημερινότητά μας γινόμασταν αυστηροί στις επιλογές που κάνουμε ως
άνθρωποι τότε θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε πράγματι την ελευθερία μας.
Αν
στην καθημερινότητά μας παραμένουμε τυφλά «συνδεδεμένοι» με αυτά που προστάζει
το σύστημα της αποχαύνωσης τότε δεν έχουμε καμιά ελπίδα να ελευθερωθούμε και να
πάμε μπροστά.
Μερικά
παραδείγματα απλής καθημερινής «αντίδρασης» θα ήταν τα ακόλουθα:
Ξυπνάς
το πρωί και το πρώτο που κάνεις είναι να επιβεβαιώσεις ότι είσαι δέσμιος σε
κάτι που βλάπτει τον εαυτό σου και το κάνεις από συνήθεια και όχι από ανάγκη.
Π.χ. θα ανάψεις τσιγάρο, ή θα ανάψεις την τηλεόραση. Εναλλακτικά θα μπορούσες
να κάνεις ένα μικρό περίπατο ή ένα πρωϊνό μπάνιο ή έρωτα ή να τραγουδήσεις ένα
αγαπημένο σου τραγούδι! Εσύ όμως τώρα λες από μέσα σου «τι λες ρε φίλε που θα
τρέχω πρωϊνιάτικα να κάνω βόλτες και τέτοιες μ……ς», κι εγώ σου απαντώ «δεν
πειράζει ρε φίλε τρέχα να βρεις περίπτερο για τα τσιγάρα σου γιατί γι’ αυτά θα
πας θες δε θες ε; ή τρέχα βρες φράγκα
και χρεώσου για να πάρεις καινούργια τηλεόραση και να μένεις σίγουρα πιο πολλές
ώρες αμίλητος και χαζός δίπλα στο άψυχο χαζό κουτί της θλίψης (η τηλεόραση
στα.. ινδιάνικα).
Πηγαίνεις
στη δουλειά σου με το αμάξι σου μονάχος, συντροφιά πάλι με κάτι άψυχο όπως το
ραδιόφωνο έτσι για να μην χάνεις τον «συντονισμό» σου με όλους αυτούς που
παπαγαλίζουν όλη τη μέρα τα σενάρια οδύνης και θλίψης. Έτσι με αυτό τον τρόπο
που τα δέχεσαι όλα άλαλος, δεν καταλαβαίνεις ότι σιωπηλά απλά τα αποδέχεσαι
αφού εσύ διαμορφώνεις την πραγματικότητα αυτή; Αν δεν άκουγε κανείς όλους
αυτούς τους επαγγελματίες παπαγάλους δεν θα άλλαζε τίποτα από αυτά που δεν θα
θέλαμε να αλλάξει. Εναλλακτικά λοιπόν πήγαινε στη δουλειά σου με παρέα, με
διάφορους τρόπους μετακίνησης, κάνε τους αληθινούς ανθρώπους κομμάτι στη ζωή
σου και άσε της άψυχες μηχανές της ενημέρωσης να αραχνιάσουν στα κουτιά τους.
Εξάλλου δεν υπάρχει περίπτωση να μην «ενημερωθείς» αφού όλο το 24ωρο από όλα τα
ΜΜΕ ακούγονται οι ίδιες ειδήσεις, πως είναι δυνατόν όλοι να λένε τα ίδια; Αυτό
δε σε προβληματίζει; Υπάρχουν εκατοντάδες δημοσιογράφοι κι όμως οι ειδήσεις
είναι οι ίδιες παντού με διαφορετικούς σχολιασμούς απλά! Πως είναι δυνατόν να
μην υπάρχουν διαφορετικές ειδήσεις ; Δεν είναι δυνατόν απλά είναι όλοι
συντονισμένοι στο κόλπο της παραπλάνησης σου. Και όσο εσύ θα κλείνεσαι στη
συντροφιά των άψυχων μηχανών τόσο θα απομακρύνεσαι από την ελευθερία σου.
Ήρθε
η ώρα να φας. Θα «κατεβάσεις» ότι σκατά βρεις μπροστά σου και στο τέλος θα
πιεις και μια σόδα. Γιατί το κάνεις αυτό κάθε μέρα στον εαυτό σου; Ο άνθρωπος δεν φτιάχτηκε για να τρώει
σκουπίδια με ζάχαρη και αλάτι. Όταν το κάνει αυτό υποφέρει πολύ και πεθαίνει
γρήγορα ή απλά βασανίζεται σε όλη του την ζωή. Αυτό θες ή μήπως προτιμάς να
διαλέγεις το φαγητό σου που είναι μία από τις πραγματικά όμορφες απολαύσεις;
Είναι δυνατόν τα σκευάσματα των πολυεθνικών να έχουν την ίδια διατροφική αξία
και γεύση με την φρεσκαδούρα των λαϊκών παραγωγών; Είναι δυνατόν τα έτοιμα
προψημένα και γεμάτα συντηρητικά γεύματα να έχουν την ίδια γεύση και διατροφική
αξία με τα μαγειρευτά των μερακλήδων μαγείρων;
Όσο
για την διαφορά των τιμών μην μου το πεις σαν δικαιολογία γιατί είναι πιο φθηνή
η λαϊκή αγορά από το super
market αρκεί
να ψάξεις λίγο και να βρεις τα τρόφιμα που σου ταιριάζουν από τους παραγωγούς
που εμπιστεύεσαι.
Γενικότερα
σκέφτεσαι ποτέ που πάνε τα χρήματα από τα προϊόντα που ψωνίζεις; Ότι πληρώνεις
σε μικροπαραγωγό και βιοτέχνη γυρίζει σαν αξία 100% πάνω σου, ενώ ότι πληρώνεις
σε πολυεθνική ένα πολύ μικρό ποσοστό γυρνά στην τοπική κοινωνία. Αυτά δεν
δημιουργούν την καθημερινότητά μας;
Αν
επιλέξεις έναν αλλοδαπό μάστορα για την επισκευή του σπιτιού σου τι ποσοστό των
χρημάτων που πλήρωσες θα μείνει στην Ελλάδα; Αν επιλέγεις εισαγόμενα προϊόντα
καθημερινής χρήσης πως περιμένεις να βρουν δουλειά τα παιδιά σου;
Μέσα
από την τηλεόρασή σου μαθαίνεις στα παιδιά σου ότι ανωμαλία και προστυχιά
υπάρχει στον κόσμο και δεν θα κάνεις τον κόπο να τους μάθεις τον Χριστό και
τους Αγίους μας;
Μέσα
από την μόδα των δήθεν «παιδικών σειρών της τηλεόρασης» και την καταναλωτική
μανία τα παιδιά σου έμαθαν όλα τα ανόητα τέρατα που κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι δημιουργούν..,
δεν θα κάνεις τον κόπο να τους μάθεις τους ήρωες του λαού μας, τον Ηρακλή, τον
Θησέα, τον Περσέα, τον Αχιλλέα, τον Οδυσσέα και τόσους άλλους;
Μέσα
από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το «κακό κομμάτι» του διαδικτύου τα παιδιά σου
έμαθαν το δρόμο της ευκολίας και της τεμπελιάς, του εθισμού και της βίας, δεν
θα κάνεις τον κόπο να τους μάθεις τους διαχρονικούς κλασσικούς Σωκράτη,
Πλάτωνα, Αριστοτέλη και τις αιώνιες αλήθειες που αυτοί πρεσβεύουν;
Ήρθε
η ώρα να ψηφίσεις, δεν θα κάνεις τον κόπο να ενημερωθείς και γι’ αυτούς που δεν
ακούγονται καθόλου από την τηλεόραση; Πως θα σχηματίσεις άποψη αντικειμενική
για όλους; Η τηλεόραση θα σου δώσει άποψη ή μήπως να αρχίσεις να ζεις και να
έχεις την δική σου άποψη άρα και τη δική σου ζωή;
Αυτά
είναι μερικά πολύ απλά παραδείγματα καθημερινής «αλλαγής» στην νοοτροπία μας.
Μπορούμε
να εξασκηθούμε με αυτά και με πίστη και αγάπη να συνεχίσουμε και σε βαθύτερες
αλλαγές!
