Ο Πλάτωνας στην ιδανική του πολιτεία "έβγαλε" έξω από κάθε εξουσιαστικό παιχνίδι τους ανθρώπους του χρήματος και "έδωσε" την εξουσία στους φιλοσόφους.
Στην εποχή που διανύουμε οι φιλοσοφικές σχολές κλείνουν και παρακμάζουν γενικότερα ενώ οι οικονομικές σχολές ανθούν μιας και οι λεγόμενες "αγορές" κυβερνούν στο παρόν πολιτικό σύστημα.
Η "λογική" του ανθρώπου του χρήματος είναι να βγάλει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος από την συναλλαγή που κάνει όποια κι αν είναι αυτή.
Και τι είναι οι "αγορές" και οι εκπρόσωποί τους με δυο λόγια;
Κέρδος, κέρδος και αυξανόμενο κέρδος σε έναν ασθματικό αγώνα κατοχής ολοένα και περισσότερων οικονομικών πόρων. Αυτή είναι η διάθεση και ο αυτοσκοπός των αγορών, το αυξανόμενο κέρδος.
Έτσι αν κατανοήσουμε το παραπάνω συμπέρασμα του τι είναι αγορές θα κατανοήσουμε και δύο άλλα βασικά θέματα. Το πρώτο είναι το "γιατί οι αγορές μοιάζουν κυρίαρχες σε έναν κόσμο που δεν τις θέλει" και το δεύτερο είναι το "γιατί προσπαθούν στην Ελλάδα να φορολογήσουν τα πάντα".
Ας τα πιάσουμε όμως ένα ένα και ας αναρωτηθούμε ποιος θέλει τις αγορές ποιο πολύ και ποιος δεν τις θέλει καθόλου.
Οι παγκόσμιοι οικονομικοί γίγαντες όπως οι πολυεθνικές και οι τράπεζες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των λεγόμενων αγορών, άρα θέλουν ποιο πολύ από όλους θα λέγαμε το μοντέλο αυτό της εξουσίας και για να μην "μπλέκουν" με τις "ιδιοτροπίες" και τις νομοθεσίες 200 κρατών και κρατιδίων, θέλουν και την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, οπότε θα ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία πιο εύκολα κι έτσι με τα υπερκέρδη τους που δεν θα "σκοντάφτουν" πουθενά αφού πλέον τα κράτη και τα κρατίδια ομογενοποιούνται, θα μπορούν να ελέγχουν πλήρως τα πάντα.
Και τι είπαμε κάνει ο έμπορος και γενικότερα ο άνθρωπος του χρήματος; Θέλει ολοένα και περισσότερα, είναι άπληστος, θέλει κέρδη, θέλει εξουσία για να κερδίζει πιο πολλά. Άλλωστε οι σοφοί μας πρόγονοι ως προστάτη του εμπορίου είχανε τον πονηρό Ερμή ο οποίος μεταμορφώνονταν σε ότι ήθελε.. Άλλωστε μόλις γεννήθηκε ο Ερμής τι έκανε; θυμάστε; Έκλεψε τα βόδια του αδερφού του του Απόλλωνα...
Το τραγικό λοιπόν σε αυτό το εξουσιαστικό μοντέλο είναι ότι κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας δηλαδή επιβιώνει ο δυνατότερος. Μα θα μου πείτε πάντα έτσι ήτανε και δε θα διαφωνήσω, απλά θα παρατηρήσω ότι τώρα με την τεχνολογία και τις μεθόδους οικονομίας που έχουν επιβληθεί δεν υπάρχει ανδρεία και "τσαγανό", ο κατακτητής δε χρειάζεται καν να εμφανιστεί για να πάρει αυτό που θέλει, με χίλια δυο προσωπεία και ύπουλες τακτικές υφαρπάζει το στόχο του και ετοιμάζεται για τον επόμενο! Κάποτε για να επικρατήσεις ως δυνατότερος έπρεπε να δείξεις την δύναμή σου και να την επιβάλεις και για να το κάνεις αυτό έπρεπε να έχεις σοβαρό λόγο και να το δείχνεις με το σπαθί σου.., τώρα χωρίς λόγο και πολλές φορές για ένα καπρίτσιο γίνεται σφαγή με το.. γάντι.
Έτσι κατανοούμε ότι όσο μεγαλύτερος είναι ένας οικονομικός παράγοντας τόσο περισσότερο θέλει τις "αγορές" και τόσο περισσότερο πιστεύει ότι στο τέλος θα μείνει μόνο αυτός κυρίαρχος του παιχνιδιού. Στο παγκόσμιο αυτό παιχνίδι οικονομικής άρα και πολιτικής επικυριαρχίας ο κάθε ένας είναι μόνος του και συμμαχεί συμφεροντολογικά ακόμα και με τον μέχρι χθες άσπονδο εχθρό του. "Στο τέλος θα μείνει μόνο ένας" έλεγε το μοτό από την ταινία High lander για όσους θυμούνται.
Κάπως έτσι λοιπόν σε ένα οικονομικό πεδίο μάχης παγκοσμιοποιημένο όπου όλη η γη θα έχει τους ίδιους εμπορικούς κανόνες θα επικρατήσει ο δυνατότερος για να γίνει το απόλυτο μονοπώλιο ή δικτατορία ή ότι θέλετε πείτε το! Σίγουρα όμως δε θα είναι για καλό να εξουσιάζει τα πάντα ένας..
Οπότε αφού θέλουνε οι έμποροι ολοένα και περισσότερα κέρδη τι θα κάνουν όταν δεν έχουν κάποια καινούργια κατάκτηση ή κάποιο καινούργιο τρόπο παραγωγής κερδών;
Μα θα "ξεσκαρτάρουν" τις ήδη υπάρχουσες πηγές κερδών για να τις κάνουν "παραγωγικότερες" δηλαδή να "πετσοκόψουν" μισθούς και γενικότερα παροχές και να διώξουν τους "περιττούς εργαζομένους" ώστε με ελάχιστα χρήματα οι εναπομείναντες να κάνουνε την ίδια δουλειά που κάνανε όλοι μαζί πριν.. έτσι το κέρδος θα αυξηθεί μέχρι να βρούνε νέες πηγές κερδών!
Τώρα τι θα γίνει με τους εργαζόμενους είναι μια ιστορία που δεν τους αφορά μέχρι ακριβώς το σημείο που αυτοί δε θα ξεσηκωθούν, δηλαδή το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ξέρουνε ανά πάσα στιγμή ποιο είναι ακριβώς το όριο εξαθλίωσης για να μην το περάσει κάποιος μεγάλος αριθμός εργαζομένων η λεγόμενη "κρίσιμη μάζα" και προκύψει κάποιο επαναστατικό "ατύχημα", εκτός αν κι αυτό το "ατύχημα" είναι σχεδιασμένο να γίνει για να έρθει κάποιος "μεσσίας" που θα δώσει δουλειά κι ελπίδα στους εξαθλιωμένους εναπομείναντες δούλους (res)!
Ποιος δεν θέλει τις λεγόμενες "αγορές"; Μα οι πλατιές μάζες των φιλήσυχων ανθρώπων που αποζητούν την αξιοπρέπεια μέσα από την εργασία τους και την αρμονική συμβίωσή τους στις οργανωμένες κοινωνίες.
Και γιατί όλοι αυτοί δεν αντιδρούν παρά κάθονται αποβλακωμένοι και κοιτάζουν όλα αυτά που γίνονται; Μα γιατί το σύστημα έντεχνα τους "μαλθακοποίησε" ώστε μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται να προσπαθήσει το σύστημα να κάνει την "αλλαγή" που θέλει.
Τώρα ας δούμε γιατί προσπαθούν στην Ελλάδα να φορολογήσουν τα πάντα.
Αυτοί που πιστεύουν μονάχα στο χρήμα και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα αυξανόμενα κέρδη, δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτε άλλο παρά το κέρδος και τους στυγνούς τρόπους με τους οποίους αυτό θα επιτευχθεί. Έτσι νομίζουν ότι φορολογώντας τα πάντα θα αναγκάσουν τον κόσμο να κινηθεί και να δουλέψει περισσότερο ώστε να παράξει μεγαλύτερο πλούτο κι έτσι να ανταποκριθεί στα νέα φορολογικά- οικονομικά δεδομένα. Σου λέει ότι αυτός που έχει το αγροτεμάχιο και αγραναπαύεται θα του το φορολογήσω μπας και το δουλέψει και κινηθεί περισσότερο η οικονομία.. Αυτή είναι η λογική της υπερφορολόγησης και των απολύσεων, να δουλεύει ο κόσμος περισσότερο και να απολαμβάνει λιγότερα ώστε να αυξηθούν τα κέρδη έως ότου γίνουνε νέες κατακτήσεις ή νέες ανακαλύψεις ή νέες "επενδύσεις". Όπου "επενδύσεις" βέβαια εννοούνε "παραχωρήσεις" στους παγκόσμιους παίχτες που ξεκάθαρα προαναφέραμε.
Σε όλα αυτά όπως καταλάβατε δεν υπάρχει κανένα ίχνος ανθρωπιάς και μέριμνας για τον άνθρωπο γενικότερα.
Σαν συμπέρασμα θα υπενθυμίσω ότι στην πολιτεία του Πλάτωνα όλοι αυτοί που κυβερνούσαν και προστάτευαν την πολιτεία είχανε τα πάντα στη διάθεσή τους, πολύ απλά μπορούσαν να γευτούν όλες τις υλικές χαρές, αλλά -κι εδώ είναι το ζουμί- δεν μπορούσαν τίποτε από όλα αυτά να το κατέχουν, ακόμα πιο απλά δεν είχαν το δικαίωμα της ιδιωτικής περιουσίας...
