Καλώς τον Δεκέμβρη που είναι ο μήνας των Χριστουγέννων και της συμπλήρωσης των ωρών στα σχολειά του δήμου μας.
Οι μεγαλόστομοι εκπρόσωποι του δήμου μας τι έχουν να πουν γι' αυτό;
Α ναι σωστά δεν είναι στην αρμοδιότητά τους η συμπλήρωση των διδακτικών ωρών... οπότε ας μην τους ενοχλούμε λοιπόν.
Εξάλλου μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα του "αρμοδίου" και του "απόντος υπευθύνου" να μην έχουμε πολλές απαιτήσεις από τους αργομισθούληδες κομματικούς "υπευθύνους" -τρομάρα τους.
Θα μου πείτε, κάποια πρωτοβουλία εκτός "αρμοδιοτήτων" του δεν παίρνει αυτός ο δήμος;
Ναι βέβαια κάνει αναπλάσεις που είναι ήδη ψηφισμένες και δεν μπορεί ο καημένος να μην τις συνεχίσει, παίρνει επιπλέον φόρους και χαράτσια από τους δημότες του γιατί ο καημένος έχει μνημονιακές υποχρεώσεις βαφτισμένες "ανάγκες" κι έτσι μόνο με μεγαλοστομίες προσπαθεί να πείσει τα "γομάρια".
Ε λοιπόν φτάνει πια με όλους αυτούς τους κομματανθρώπους που το παίζουν ανεξάρτητοι και μας ταΐζουν φούμαρα. Ο δήμος φαίνεται στα δύσκολα κι έπρεπε να πάρει πρωτοβουλίες και για τα πετρέλαια που δήθεν κάνει αγωνιώδεις προσπάθειες για να έχουν τα σχολειά και για την αναπλήρωση των διδακτικών ωρών σε όλα τα σχολεία του δήμου μας.
Η αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι πανταχού παρούσα και να έχει αντανακλαστικά για τον δήμο και τους δημότες της, δεν αρκεί ο ρόλος του εργολάβου στον δήμο και τις υπηρεσίες του, ο δήμος είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια εργολαβία.
Οι δημότες είναι έμψυχα όντα με ανάγκες και θέλω κι επιθυμίες αναβάθμισης ουσιαστικής και όχι "μπετονενιακής"...
Που είναι η ευαισθησία του δήμου στα σχολεία μας; Τελειώνει στα λόγια τα μεγάλα τα παχιά κάθε φορά που υπάρχει μάζωξη ανθρώπων σε γιορτές και σχόλες;
Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από έργα ουσίας, οι διευθυντές και οι σύλλογοι γονέων φωνάζουν και απαιτούν τα αυτονόητα αλλά ουδείς ακούει. Κι έτσι οι ίδιοι οι γονείς "τσοντάρουν" για τις ελλείψεις ενώ ήδη χρυσοπληρώνουν στο δήμο φόρους και χαράτσια.
Θέλουμε δήμο με κοινωνικά αντανακλαστικά και ευαισθησίες και όχι ένα δήμο ανάλγητο τεχνοκρατικό με εργολαβικές παθογόνες υπερευαισθησίες.
Ο δήμος είναι οι άνθρωποι κι έπειτα οι τοίχοι και τα πεζούλια.
Οι μεγαλόστομοι εκπρόσωποι του δήμου μας τι έχουν να πουν γι' αυτό;
Α ναι σωστά δεν είναι στην αρμοδιότητά τους η συμπλήρωση των διδακτικών ωρών... οπότε ας μην τους ενοχλούμε λοιπόν.
Εξάλλου μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα του "αρμοδίου" και του "απόντος υπευθύνου" να μην έχουμε πολλές απαιτήσεις από τους αργομισθούληδες κομματικούς "υπευθύνους" -τρομάρα τους.
Θα μου πείτε, κάποια πρωτοβουλία εκτός "αρμοδιοτήτων" του δεν παίρνει αυτός ο δήμος;
Ναι βέβαια κάνει αναπλάσεις που είναι ήδη ψηφισμένες και δεν μπορεί ο καημένος να μην τις συνεχίσει, παίρνει επιπλέον φόρους και χαράτσια από τους δημότες του γιατί ο καημένος έχει μνημονιακές υποχρεώσεις βαφτισμένες "ανάγκες" κι έτσι μόνο με μεγαλοστομίες προσπαθεί να πείσει τα "γομάρια".
Ε λοιπόν φτάνει πια με όλους αυτούς τους κομματανθρώπους που το παίζουν ανεξάρτητοι και μας ταΐζουν φούμαρα. Ο δήμος φαίνεται στα δύσκολα κι έπρεπε να πάρει πρωτοβουλίες και για τα πετρέλαια που δήθεν κάνει αγωνιώδεις προσπάθειες για να έχουν τα σχολειά και για την αναπλήρωση των διδακτικών ωρών σε όλα τα σχολεία του δήμου μας.
Η αυτοδιοίκηση πρέπει να είναι πανταχού παρούσα και να έχει αντανακλαστικά για τον δήμο και τους δημότες της, δεν αρκεί ο ρόλος του εργολάβου στον δήμο και τις υπηρεσίες του, ο δήμος είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια εργολαβία.
Οι δημότες είναι έμψυχα όντα με ανάγκες και θέλω κι επιθυμίες αναβάθμισης ουσιαστικής και όχι "μπετονενιακής"...
Που είναι η ευαισθησία του δήμου στα σχολεία μας; Τελειώνει στα λόγια τα μεγάλα τα παχιά κάθε φορά που υπάρχει μάζωξη ανθρώπων σε γιορτές και σχόλες;
Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από έργα ουσίας, οι διευθυντές και οι σύλλογοι γονέων φωνάζουν και απαιτούν τα αυτονόητα αλλά ουδείς ακούει. Κι έτσι οι ίδιοι οι γονείς "τσοντάρουν" για τις ελλείψεις ενώ ήδη χρυσοπληρώνουν στο δήμο φόρους και χαράτσια.
Θέλουμε δήμο με κοινωνικά αντανακλαστικά και ευαισθησίες και όχι ένα δήμο ανάλγητο τεχνοκρατικό με εργολαβικές παθογόνες υπερευαισθησίες.
Ο δήμος είναι οι άνθρωποι κι έπειτα οι τοίχοι και τα πεζούλια.