Είμαστε λίγοι ως έθνος και πρέπει να επιβιώσουμε σε ένα διεθνές περιβάλλον άκρατου φιλελευθερισμού, ουσιαστικά δηλαδή ένα βήμα πριν τον απόλυτο φιλελευθερισμό που είναι.. ο πόλεμος!
Ο κυβερνήτης Α.Σ. απέρριψε την εκλογική δόξα και υπερνίκη του Νοέμβρη του 2011 με έναν φαινομενικά απίστευτο συμβιβασμό που οδήγησε στην κυβέρνηση Παπαδήμου και μετέπειτα στην τρικομματική κυβέρνηση που μας κυβερνά ακόμη.
Ο πόλεμος είναι πολύπλοκος. Χρειάζεται τόση μαεστρία και διπλωματική ικανότητα που τρομάζει τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο πολίτη.
Τα χαράτσια τύπου Οθωμανικής αυτοκρατορίας είναι πλέον κομμάτι της ζωής μας. Όλος ο πλανήτης πολεμάει κρυφά ή φανερά. Στην Ελλάδα μας η μάχη μέχρι στιγμής είναι οικονομική και στηρίζεται σε πολιτικούς χειρισμούς. Υπάρχει μια άτυπη καταστρατήγηση του συντάγματος που παραπέμπει σε πολεμικές συγκρούσεις. Η κοινωνία βρίθει από αφορμές για επανάσταση με όπλα παντός είδους αλλά κάτι κρατά το λαό σε ημιανάπαυση.
Ο Α.Σ. δεν θέλησε την υπέρτατη πλειοψηφία τότε γιατί δεν θα είχε διάρκεια και αποτέλεσμα για την χώρα λόγω εκβιασμών και ασύμμετρων απειλών ή απλά δεν είναι ηγέτης με στόφα και φοβήθηκε τις μετωπικές συγκρούσεις;
Με την ορμή του 50% και άνω που θα έπαιρνε ο αντιμνημονιακός τότε Α.Σ. θα μπορούσε φαινομενικά να κουνήσει ουρανό και γη. Όμως υπήρχε τότε ένα παντοδύναμο σύστημα Πασόκ που υπάρχει ακόμα (ναι και βέβαια υπάρχει) και έτσι ο Α.Σ. έπρεπε να κάνει μια επιλογή, να προσεταιριστεί το καταρρέον σε δημοφιλία Πασόκ -με τον έλεγχο όμως ακόμα και τώρα μεγάλου μέρους της διοίκησης- και να αποφύγει έτσι την σύγκρουση με ένα κατεστημένο 4 δεκαετιών πουούτως ή άλλως ανήκει κι αυτός εκεί και ξέρει πολύ καλά ότι δεν θα κέρδιζε αλλά θα έχανε τάχιστα εκ των έσω.
Ας μην ξεχνάμε ότι τότε όπως και τώρα τα προβλήματα υπήρχαν όπως υπάρχουν και τώρα τεράστια και καλπάζοντα. Άρα με την λογική του προσεταιρισμού των αντιπάλων καταφέρνεις τουλάχιστον να έχεις τρία κόμματα αντί για ένα απέναντι στα προβλήματα που μάλλον δεν έχουν λύσεις αναίμακτες και στην ουσία να παίζεις τον παπά χωρίς να εισπράττει μόνο ο ΑΣ και η ΝΔ την δυσαρέσκεια παρά από ότι φαίνεται εισπράττει κατά βάση ότι θετικό αφού ότι αρνητικό φορτώνει τον γνήσιο φταίχτη που δεν είναι άλλος από το Πασόκ. Η Δημάρ είναι ο δήθεν μπαλαντέρ που ανάλογα με τις συνθήκες εκτελεί τον ρόλο του ηθοποιού- στυλοβάτη στο δρόμο που χάραξε ο Καρατζαφέρ.
Το Πασόκ από εκεί που θα πηγαίνανε όλοι μαζί φυλακή και στον καιάδα της πολιτικής κέρδισε την ελευθερία υπό όρους και οι όροι είναι να χορεύουν όλοι σε ρυθμούς Α.Σ.
Στο διεθνές πολιτικό σκηνικό η κόντρα Γερμανίας, Ρωσίας και ΗΠΑ φουντώνει με την ΑΟΖ μας να πληρώνεται ακριβά, μιας και η ανακύρηξή της περνά μέσα από το συγκερασμό όλων των θελήσεων των υπερδυνάμεων.
Το παιχνίδι που παίζει ο ΑΣ είναι αυτό του ακροβάτη με το ακόντιο πάνω στο γλιστερό σχοινί.
Μέσα από την προσωρινή εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους Γερμανούς προσπαθεί με ένα σμπάρο να πιάσει δυο τρυγόνια, δηλαδή και να εξυγιάνει το αμαρτωλό δημόσιο προς τέρψιν των σκληρών τεχνοκρατών της ΕΕ δηλ. της Γερμανίας οπότε θα του μείνει η "προίκα" του εξυγιασμένου δημοσίου αλλά ταυτόχρονα θα πάρει και τη θετική βούληση των Γερμανών στην ανακήρυξη της ΑΟΖ, εφόσον οι Γερμανοί πιστεύουν ότι για πρώτη φορά στην ιστορία τους θα πάρουν ενεργειακή αυτονομία.
Οι Αμερικανοί δείχνουν φαινομενικά να έχουν χάσει έδαφος στην προσπάθεια της επικυριαρχίας τους στη χώρα μας αλλά διατηρούν τις βάσεις, όλα δείχνουν ότι θα πάρουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στα πετρέλαια ενώ οι νέοι στρατιωτικοί εξοπλισμοί μάλλον πάνε προς τα εκεί.
Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι Ρώσσοι με την καλπάζουσα ανάπτυξη που θέλουν εναγωνιωδώς να κάνουν το μεγάλο πάτημα στην χώρα μας. Εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα μιας και η πτώση Καραμανλή μαρτυρεί πολλά αλλά ταυτόχρονα είναι και εμπειρία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί θετικά προς αποφυγήν παραπλήσιων λαθών. Οι Ρώσσοι τελικά θα πατήσουν στην Ελλάδα το ζήτημα είναι με ποια τρόπο και αν αυτό γίνει ήρεμα ή με άγριο τρόπο. Λογικά θα τα βρουν με τους άλλους δύο και θα πάρουν κι αυτοί το μερίδιό τους σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που είναι γεωστρατηγικός κόμβος.
Ένα μεγάλο ερώτημα είναι αν το πολιτικό μίγμα στην ενδοχώρα μας καταφέρει τελικά να ανταποκριθεί στις τεράστιες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Θα παίξει σωστά ο ΑΤ το παιχνίδι με τους Αμερικανούς; Θα καταφέρουν οι ΑΣ και ΑΤ να συντονίσουν προς ώφελος της χώρας την τελική μοιρασιά Γερμανών και Αμερικανών; Αν ανακυρήξουμε αναίμακτα την ΑΟΖ διώχνοντας σταδιακά τους μνηστήρες όπως σταδιακά τους φέραμε και καταφέρουμε να αντλήσουμε μεγάλες ποσότητες αερίου και πετρελαίου ως εθνικά κυρίαρχοι τότε το παιχνίδι θα είναι υπέρ της Ελλάδας από όλες τις απόψεις.
Το τέλειο σε αυτό το σενάριο θα ήτανε να γίνουμε και επίσημοι διαμεσολαβητές της Ρωσικής ενέργειας ώστε να αποκομίσουμε τεχνογνωσία και υποστήριξη σε όλες τις μορφές από εξόρυξη έως λιανική πώληση.
Συνεχίζοντας στο εσωτερικό πεδίο βλέπουμε τους ΑΝΕΛ να κρατούν τη γραμμή της ΝΔ προ των μνημονίων κι έτσι υπάρχει μια εξαιρετική εναλλακτική κυβερνητική συνεργασία για τον ΑΣ ώστε να ελέγχει την Δημάρ, το Πασόκ, αλλά και τον κόσμο της ΝΔ που δεν τον ακολούθησε. Έτσι η σιγουριά γίνεται διπλή μιας και οι ΑΝΕΛ Αμερικανίζουν εμφανώς όπως η παλιά ΝΔ ενώ μοιάζουν ανά πάσα στιγμή να μπορούν να στηρίξουν μια κυβέρνηση ΑΣ που ήρθε στα νερά τους.
Η ΧΑ κάνει τη βρόμικη δουλειά για τη χώρα μας και απωθεί ποικιλοτρόπως τους νεοεισερχόμενους αλλοδαπούς ενώ εξοστρακίζει τους περισσευούμενους αλλοδαπούς ανέργους. Πάλι το παιχνίδι του ΑΣ παίζεται μιας και δεν θα μπορούσε με το προφίλ που έχει ο ΑΣ να πράττει με τέτοια δεξιά πρακτική. Βέβαια το κράτος που καθαρίζει όλες τις εστίες παραφωνίας ως προς την κυβέρνηση μόνο με τη ΧΑ θα ταίριαζε μιας και αυτή είναι ίσως το πιο αποτελεσματικό ρόπαλο στα χέρια της εγκλωβισμένης σε δανειστές κυβέρνησης για να χαράζει εθνική πολιτική και μάλιστα με πυγμή και σθένος. Έτσι η ΧΑ εμφανίζεται ως η σκληρή πλευρά της δεξιάς που με την εναρμονισμένη δράση της στα πλαίσια της εθνικής μας πορείας πράττει τον άχαρο ρόλο.
Το ΚΚΕ αναζητά ρόλο τώρα που ο Σύριζα είναι ο επίσημος Αμερικανός συνομιλητής. Το ΚΚΕ θα εμφανιστεί όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν και θα παίξει τον ρόλο του διασπαστή ή του πυροσβέστη μιας και εμφανίζεται για να αναλάβει ακραίους ρόλους.
Μέσα σε όλα αυτά τα φανταστικά η πραγματικά παιχνίδια εξουσίας και επιβίωσης των κυβερνήσεων και της Ελλάδας μας ο λαός μας βιώνει μια απίστευτη πίεση στα εισοδήματά του και στις παροχές που λαμβάνει από το δημόσιο. Οι λογαριασμοί ολοένα και ανεβαίνουν, οι φόροι το ίδιο αλλά οι παροχές μειώνονται, ο Ελληνικός λαός μοιάζει να διώκεται βάναυσα από αυτούς που κυβερνούν και αν δεν είμασταν σε μια απίστευτα δύσκολη παγκόσμια συγκυρία που είναι και δε μοιάζει απλά με συνωμοσία θα λέγαμε ότι οι πολίτες πρέπει να πάρουν επιτέλους την κατάσταση στα χέρια τους. Ο πολίτης από την στιγμή που πληρώνει όλα αυτά τα παιχνίδια με το υστέρημά του και την ίδια του τη ζωή απαιτεί να δει ενόχους να καρατομούνται με συνοπτικές διαδικασίες. Ο πολίτης απαιτεί να δει όλους αυτούς που ΕΜΙΣΘΑ κυβερνήσανε να δημευονται οι περιουσίες τους και να τιμωρούνται διότι αν μη τι άλλο πληρώνονται για να φέρουν αποτελέσματα θετικά κι όχι εφιαλτικά, άρα σε πρώτη φάση εφόσον αποτύχανε πρέπει να επιστρέψουνε όλα όσα πήρανε για να πετύχουνε, διότι δεν πήρανε λίγα επίσημα ως αντιμισθίες, τουναντίον..
Ο πολίτης βλέπει ότι αντί να πληρώσουν όλοι αυτοί που έκαναν τα λάθη, με χίλιες δυο προφάσεις πληρώνουν πάλι οι πολίτες! Φορολαίλαπα και συνεχόμενη μέχρι να μη μείνει όυτε ένα ευρώ;
Εδώ λοιπόν θα φανεί τώρα μέσα στο επόμενο τρίμηνο αν η κυβέρνηση ΑΣ και τα κόμματα των υπολοίπων συμμετεχόντων στο Ελληνικό κοινοβούλιο δίνουν τον νυν υπέρ πάντων αγώνα ή απλά μας ξεπουλάνε με δόσεις για να υποδουλωθούμε τυπικά και άτυπα στους δανειστές μας.
Ο ρομαντισμός του Έλληνα δεν θέλει να πιστέψει το ξεπούλημα, ενώ η λογική του αντιστέκεται με νύχια και με δόντια. Αν μέσα στο επόμενο τρίμηνο η κατάσταση δεν ξεθολώσει τότε λυπούμαι ότι η οργή του κόσμου θα είναι ανεξέλεγκτη όπως είναι και η υπομονή του τόσον καιρό.
