Αλήθεια πόσα χρόνια πέρασαν από την μεγαλειώδη ανάπλαση της πλατείας και της αγοράς της Θέρμης;
Αυτά που αντίκρισα στον περίπατό μας μόνο θλίψη μου προκάλεσαν και μελαγχολία.
Η πλατεία σε αποσύνθεση και τα σαθρά υλικά της να ξεφτίζουν με τη βοήθεια του νερού σαν φλούδες από πατάτα! Με τι χρονικό ορίζοντα έγιναν αλήθεια αυτά τα ντυσίματα της πλατείας; Ποιος θα τα συντηρήσει τώρα και με τι κόστος; Εγγύηση υπάρχει για την καλή λειτουργία των κατασκευασθέντων χώρων; Στο χώρο της πλατείας είδαμε μέχρι και τσουβάλι με πετρωμένο κονίαμα πεταμένο μέσα στο φρεάτιο των ομβρίων στο κέντρο της πλατείας!
Όλη η πλατεία σε άθλια μπετο-ξυλο-χάλια με μοναδικές πινελιές ομορφιάς τα λιγοστά δέντρα που κανονικά θα έπρεπε να δεσπόζουν στην πλατεία πρώτον για λόγους ομορφιάς και δεύτερον για λόγους οικονομίας.
Ο περίπατος συνεχίστηκε με τα άδεια-ανοίκιαστα μαγαζιά να προσθέτουν επιπλέον δόσεις μελαγχολίας μα και εικόνες πλήρους εγκατάλειψης του κέντρου της "με το στανιό" μεταλαχθείσας υπέροχης Θέρμης σε "περιαστικό δήμο" της μπετούπολης- Θεσσαλονίκης. Επιτέλους για κάποιους η όμορφη Θέρμη τελικά απόλεσε το χαρακτήρα της κι έγινε άσχημη αλλά πρωτεύουσα!
Παντού σπασμένα μάρμαρα της πάλαι ποτέ μεγαλειώδους ανάπτυξης, βρομιά, στραβωμένα πασαλάκια αλουμινίου -αμύθητων κοστολογίων- από τα παρκαρίσματα των πάντα απαίδευτων πρώην νεοπλουτήδηδων και νυν απεγνωσμένων κατοίκων του κιτς σχεδόν ρημαγμένου ψευτογκλαμουριάρικου εφευρετημένου σίγουρα στο πόδι της μόδας περιαστικού τοπίου!
Κι ένα συντριβανάκι μέσα στη βρομιά και τη λάσπη ακάθεκτο να δουλεύει με πάταγο!!! Πελάτες στα μαγαζιά ούτε γι' αστείο και η εικόνα της παρακμής ολοκληρώθηκε στην βόλτα της απόγνωσης καταλήγοντας στο πολιτιστικό κέντρο με τα κρεμασμένα πάνω του πανιά των συνθημάτων που μου θύμισαν κατάληψη σε σχολείο του '90.
Εκεί ξεκίνησε μια σύντομη κουβέντα με τον εξοργισμένο από τις εικόνες παρακμής φίλο του blog.
Τα συνοψίζω για να μην κουράσω.
Πόσο κόστισαν όλα αυτά τα έργα και τι ανταποδοτικό όφελος έδωσαν στο σύνολο των κατοίκων του δήμου;
Ποιος θα τα συντηρήσει και με τι κόστος;
Αν όλοι αυτοί οι προϋπολογισμοί των έργων "καλλωπισμού" δίνονταν σε καλά οργανωμένες και βιώσιμες επιχειρηματικές προσπάθειες εντός του δήμου τώρα θα μιλούσαμε για αβγάτισμα των χρημάτων των δημοτών και οι αναπλάσεις τέτοιου είδους θα ερχόταν ως φυσική συνέπεια από τα περισσευούμενα του δήμου.
Ορμώμενοι από την επιτυχία τέτοιας ποιότητας έργων ξανακάνουν αναπλάσεις εκατομμυρίων;
Διαμαρτύρονται όλοι για τα πολιτιστικά κέντρα που κλείνουν αλλά δεν διαμαρτύρεται κανένας για την μπουρτζοβλαχιά και την κακογουστιά των απαίδευτων μπετολάγνων.
Με ποια παιδεία θα προχωρήσουν μπροστά οι δημότες που αποδέχτηκαν την βίαιη μετάλλαξη μιας πανέμορφης κωμόπολης σε Θεσσαλονικιώτικο προάστιο;
Τώρα όλοι καταλαβαίνουν ότι οι τοίχοι από τις αντιπαροχές δεν τρώγονται για μεσημεριανό, ούτε τα καζίνο θα δίνουν αιώνια ενοίκια για αναπλάσεις.
Όλα έχουν ημερομηνία λήξης και καλό είναι να φροντίζουμε να σχεδιάζουμε λαμβάνοντας υπόψη και τις δύσκολες στιγμές, πόσο μάλλον όταν είμαστε εκπρόσωποι των δημοτών κι όχι του εαυτού μας.
Η εύκολη λύση είναι η επιβολή χαρατσιών στο νερό στα τέλη κτλ όπως κάνει και το κράτος, αλλά σε κάποια δεδομένη στιγμή κι αυτό τελειώνει διότι "ουκ εν λάβεις εκ του μη έχοντος".
Στην φουρτούνα φαίνεται ο καλός ο καπετάνιος λέει ο λαός μας και "ότι σπείρεις θερίζεις".
Και οι αναπλάσεις συνεχίζονται πάνω στα ερείπια των παλιών αναπλάσεων!
