Ο Έλληνας φορολογούμενος πληρώνει για μια μέση δασκάλα με 2 παιδιά και 15 χρόνια
υπηρεσία, 17600 ευρώ τον χρόνο (1400 Χ12 μήνες συν 400 δώρο Χρι στου γέννων συν
400 Πάσχα και άδεια ).
Προσοχή όμως: Στην πραγματικότητα δουλεύει μόνο 9 μήνες δηλαδή πρακτι κά 198 ημέρες, 6 ώρες την μέρα, με 25 περίπου παιδιά ανά τάξη. Τεράστια σπατάλη δεν
νομίζετε;
Ε, λοιπόν δεν προτίθεμαι, ως γονιός, να τους δίνω πάνω από όσα θα έδινα σε μια
μετανά στρια από Βουλγαρία ή Ταϊλάνδη, να φυλάει το παιδί, δηλαδή 400 ευρώ
συνολικά για 6 ώρες την μέρα επί 22 μέρες τον μήνα. Για να δούμε. Με βάση τούς
υπολογισμούς αυτό οδηγεί σε 25 παιδιά Χ 400 ευρώ ανά μήνα Χ 9 μήνες = 90.000
ευρώ (Ωχ, κάποιο λάθος έγινε). Α ναι, εξίσωσα τις ξένες baby sitters, με τους
δασκάλους. Αδιανόητο, θα το διορθώσω αμέσως.
Πόσο θα πλήρωνα για 3 ταινίες dvd νοίκι (ένα εξάωρο δηλαδή) ή από αγορά εφημερίδας με
δώρο dvd, που να απασχολεί το παιδί, χωρίς βέβαια κάποιον να το προσέχει; Το
πολύ 6 ευρώ τη μέρα. Άρα τόσα θα πρέπει να δίνει ο κάθε γονιός στο δάσκαλο.
Οπότε έχουμε 25 παιδιά Χ 6 ευρώ ανά παιδί την ημέρα επί 198 μέρες συνολικά (9
μήνες) βγαίνει, χμ .... 29,700 ευρώ για 9 μήνες.
Για περιμένετε ένα λεπτό, κάτι πρέπει να γίνεται λάθος εδώ! Κάτι είναι σίγουρα
λάθος! Για να δούμε: Αν θεωρήσουμε τον δάσκαλο σαν μια, απλά, ξένη baby sitter,
μάς στοιχίζει 1 ευρώ ανά μαθητή την ώρα, αν τον θεωρήσουμε σαν ...DVD μάς
στοιχίζει εεε 3 ευρώ, ενώ αν θεωρήσουμε τον δάσκαλο, όπως λειτουργεί σήμερα, το
κόστος ανά μαθητή είναι μόλις 59 λεπτά την ώρα. Και βέβαια έχουμε την απαίτηση
και να μάθει τα παιδιά γράμματα και να ασχολείται με ειδικές περι πτώ σεις και
να τα παιδαγωγεί. Τρομερά φτηνή τιμή για φροντίδα, φύλαξη και μόρφωση
παιδιών.
Τα ίδια ισχύουν και για τούς καθηγητές της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας
Παιδείας. Ειδικά στην τελευταία δεν μιλάμε για 25 μαθητές αλλά για τριακόσιους
(!!!). Οπότε ανά φοιτητή το κόστος είναι κάτω από 5 λεπτά.
Ακούγεται τρελό εεε; Κι' όμως συμβαίνει. Βρείτε μου οποιονδήποτε, που θα έπαιρνε για
οιαδήποτε συγκεκριμένη δουλειά, μισό ευρώ την ώρα το άτομο. Άρα, να πάψουν να
πληρώνονται οι δάσκαλοι από το Κράτος ή όχι; Μάλιστα για το ίδιο θέμα ο
συχωρεμένος ο Κέννεντυ είχε πει:
«Καταλαβαίνεις πόσο κυνικός έχει γίνει ένας λαός, όταν θεωρεί φυσιολογικό, να πληρώνει περισσότερο αυτόν που ασχολείται με τις αποχετεύσεις του, παρά αυτόν που
ασχολείται με τα μυαλά των παιδιών του».