Έτσι, το περισσότερο που μπορούμε να ελπίζουμε και να ζητούμε, είναι μία ανατροπή της προδιαγεγραμμένης πορείας της αιχμαλωσίας μας και της παράδοσής μας στις κατοχικές δυνάμεις, ήτοι στους ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ συγκυβερνούντες προασπιστές του Μνημονίου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και στα γνωστά υβρίδια τους Δημοκρατική Αριστερά (Κούβελης) και ΚΑΚΑ (Κατσέλη – Καστανίδης).
Ας δούμε ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την πραγματικότητα, στη σημερινή συγκυρία, τρεις εβδομάδες προ των εκλογών:
1. Ο εκλογικός νόμος χαρίζει στο πρώτο κόμμα, χωρίς άλλη προϋπόθεση, δώρο 50 εδρών .
2. Η ΝΔ, ένα κόμμα που έχει δεσμευτεί στην Ευρωπαϊκή ηγεσία για τη συνέχιση του Μνημονίου, με τον αρχηγό του να εμφανίζεται ως ο καλός και πρόθυμος φίλος των Ευρωπαίων, προηγείται στις δημοσκοπήσεις με 16-19% και δείχνει ότι θα είναι το πρώτο κόμμα, ενώ το Πα.Σο.Κ (δεν χρειάζεται περιγραφή), παρά την προφανή και αποδεδειγμένη καταστροφή της χώρας, την εξαθλίωση των Ελλήνων και την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας (με την βοήθεια της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και της πρόθυμης Ντόρας) δείχνει ότι θα παλέψει για τη δεύτερη θέση με 12-14 % περίπου.
3. Η στάση της “Αριστεράς” και πιο ειδικά του ΚΚΕ και του ΔΗΣΥ, στο να μη θέλει να συσπειρώσει τις καταγραφόμενες δυνάμεις της που οι δημοσκοπήσεις τις μετρούν 35% και να ακούσει τις προσκλήσεις συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει την παντελή ανυπαρξία βούλησής της να κυβερνήσει ή να ελευθερώσει την Ελληνική κοινωνία από την αιχμαλωσία της στο Μνημόνιο, αλλά το κυριότερο στο γεγονός ότι το ΚΚΕ κατά κύριο λόγο και το υβρίδιο του ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά του Φ. Κουβέλη, δείχνουν να μετρούν περισσότερο το προσωπικό και κομματικό τους συμφέρον, από το συμφέρον του τόπου και από την διέξοδο που θα έδινε μια πιθανή τους συνεργασία. Η “Αριστερά”, έχοντας (με τα παραπάνω στοιχεία) ξεπεράσει, στο σύνολό της, κάθε ιστορικό προηγούμενο σε αύξηση φίλων της, φαίνεται να έχει εξαντλήσει τα όρια υποδοχής ψηφοφόρων.
4. Λαμβάνοντας υπ’ όψη τα παραπάνω δεδομένα, προβάλλει, σαν βεβαιότητα, πλέον, η συνέχιση της σημερινής (Μνημονιακής) συγκυβέρνησης ΝΔ με Πα.Σο.Κ, ίσως με τη βοήθεια και της ΔΗΜΑΡ. Αυτό είναι που θέλουν και οι επικυρίαρχοι δυνάστες μας και είναι ήδη συμφωνημένο και υπογεγραμμένο, μεταξύ όλων αυτών. Γι’ αυτό, εξ άλλου, οι επικυρίαρχοι επέτρεψαν τις εκλογές … Η κατάληψη των πρώτων θέσεων από αυτό το εγκληματικό δίδυμο, θα τους δώσει το δικαίωμα να επικαλούνται τη Δημοκρατική Αρχή της “κυρίαρχης πλειοψηφίας” (με τον “πειραγμένο” εκλογικό Νόμο που δωρίζει 50 κίβδηλες έδρες στο πρώτο κόμμα) και, κρυπτόμενοι πίσω από αυτήν, να εξαπολύσουν πογκρόμ εξαφάνισης κάθε αντίθετης άποψης, φωνής και ανθρώπων.
5. Η δυναμική που εμφανίζει το κόμμα του Πάνου Καμμένου, (έφθασε ήδη το 11%, μέσα σε ενάμιση μήνα από την ίδρυσή του) δείχνει ότι αποτελεί μία δύναμη ικανή να στερήσει τη ΝΔ από την πρώτη θέση, αρκεί το 1/3 των σημερινών “ψηφοφόρων” της ΝΔ να μεταπηδήσει στο κόμμα του Καμμένου. Αυτό δεν είναι καθόλου απίθανο, δεδομένου ότι ο μέσος οπαδός του κόμματος αυτού βρίσκεται πιό κοντά στην (αντι-Μνημονιακή) θέση του Καμμένου από ότι στη (Μνημονιακή) θέση της ΝΔ, μετά και την τεράστια και άθλια κωλοτούμπα που έκανε ο Σαμαράς δικαιολογώντας τη στάση του με το ίδιο επιχείρημα του ΓΑΠ (“εθνική ανάγκη”) το οποίο,τότε, χλεύαζε μαζί με όλους τους Νεοδημοκράτες….
6. Η αντίστοιχη δυναμική και η αυξητική διάθεση των υποστηρικτών του Αλέξη Τσίπρα, (έφθασε και αυτός το 11%), δείχνει να αποτελεί την μοναδική δύναμη ικανή να υποδεχθεί τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που δεν θέλουν απλά να κοροϊδέψουν τον εαυτό τους προσχωρώντας στο υβρίδιο του ΠΑΣΟΚ την ΔΗΜΑΡ, άρα δίνοντας το φιλί της ζωής στον υπερφίαλο, ματαιόδοξο και βουλιμικό Ε. Βενιζέλο και όλους αυτούς που έχουν συντελέσει στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά της Ελλάδος. Εάν απορροφήσει δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του ΔΗΜΑΡ, μπορεί να αποτελέσει την εκπληξη ανεβαίνοντας και άνω του 20%.
Άρα που φτάνουμε; Σε ένα στόχο που λέγεται αποδυνάμωση του δικομματισμού, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για πρώτο κόμμα ένα εκ των ΣΥΡΙΖΑ ή Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Εάν δε η Αριστερά -επιτέλους- συνεργαζόταν, τότε θα είχαμε για πρώτη φορά μια κυβέρνηση καθαρά αντιμνημονιακή και με έμφαση την Ανεξαρτησία και την Κοινωνική δικαιοσύνη.
Αυτή είναι, εν ολίγοις, η ψυχρή πραγματικότητα, αν θέλουμε να τη βλέπουμε χωρίς έγχρωμα γυαλιά, συμπάθειες, αντιπάθειες και κομματικές προκαταλήψεις. Βέβαια γνωρίζω ότι δεν απευθύνομαι ούτε στα λαμόγια, ούτε στους βολεμένους, ούτε και στους κρατικοδίαιτους.
Απευθύνομαι όμως σε όλους τους άλλους, ακόμα και σε μια μεγάλη μερίδα βολεμένων και αδιάφορών ή «κουρασμένων» Ελλήνων που θέλουν να διαμορφώσουν ένα καλύτερο αύριο στην πατρίδα τους, και να δηλώνουν περήφανοι που θα μείνουν στην ιστορία γιατί συνετέλεσαν σε μια μεγάλη και πραγματική ΑΛΛΑΓΗ.
Με άλλα λόγια, σήμερα, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΕΧΟΥΣΑΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ, είτε μας αρέσει, είτε όχι, υπαγορεύει: “Τσίπρας, Καμμένος ή Μνημόνιο”.
Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να λάβουν υπ’ όψη τους όλοι όσοι διατείνονται ότι το πρώτο που τους μέλλει είναι η απαλλαγή μας από το Μνημόνιο.
Όλα τα άλλα, είναι αποπροσανατολιστικές φλυαρίες για να θολώνουν αυτή την απτή, ορατή και απλή πραγματικότητα, από όσους άλλα σκέφτονται και άλλα λένε.
Από τη γενική αυτή αναφορά, εξαιρείται μόνον ο Μίκης Θεοδωράκης που έδωσε, εις μάτην, όλες του τις δυνάμεις, σωματικές και νοητικές, για τη δημιουργία ενός ευρύτατου και νικηφόρου Μετώπου Αντίστασης ενάντια στις εγκληματικές δυνάμεις που μας έχουν αιχμαλωτίσει στις φυλακές του Μνημονίου. Και, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι ο μόνος που προσήλθε σ’ αυτή την πρόσκληση του Μίκη με το πνεύμα της παραίτησης από κομματικά ταμπού και συμφέροντα, ήταν ο Πάνος Καμμένος, όπως προκύπτει από δημοσιοποιημένα κείμενα του Μίκη.
Ο καθένας μπορεί να φανταστεί ποιά θα ήταν σήμερα η κατάσταση, με ένα αντι-μνημονιακό μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ/ΚΑΜΜΕΝΟΥ που θα είχε τις στεντόρειες πατριωτικές φωνές των Μίκη Θεοδωράκη, Μανώλη Γλέζου, και με τις πολιτικές φωνές των Α. Τσίπρα και Π. Καμμένου να φωνάζουν γι’ αυτό…
Γιώργος Μπάκος (και φίλοι bloggers), για το Loutraki One
