Οι λίγοι ντόπιοι στα μέρη αυτά μαζί με βλάχους και τους πρόσφυγες ζήσανε ειρηνικά και αποτέλεσαν τον πρωπατορικό πληθυσμό του σημερινού μας δήμου. Η ιστορία συνεχίστηκε και τα ωραία χωριά γίνανε κωμοπόλεις στεκούμενες στα ανατολικά προάστια της Θεσσαλονίκης.
Μέχρι εδώ όλα ήτανε καλά και οι κάτοικοι βγάζανε το ψωμί τους εκμεταλλευόμενοι τον πλούσιο κάμπο και την μεγάλη αγορά της πόλης μας.
Κάποια στιγμή όμως ήρθε η γνωστή λαίλαπα του νεοπλουτισμού και της τεμπελομαγκιάς κι έτσι κάποιοι νοσταλγοί του Λούκουλου βάλθηκαν να βάλουν στο παιχνίδι της λαίλαπας τους πάντες. Η πλειοψηφία των ντόπιων φύλαρχων θαμπώθηκε από τα ψεύδη των εντεταλμένων ανά την Ελλάδα προπαγανδιστών του νεοπλουτισμού και ενέδωσε στις παχυλές υποσχέσεις τους.
Έτσι δημιουργήθηκε μια ντόπια συνασπισμένη κλίκα που πίσω από τις κομματικές φορεσιές παραμένει προσηλωμένη σε ένα στόχο, να επιβιώσει πάση θυσία πλουτίζοντας χωρίς κόπο.
Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Μα είναι απλό, το παράδειγμα το έδωσε ο αγαλμάτινος πλέον αρχηγός. Θα πάρουμε το χωριό και θα το μετατρέψουμε σε πόλη! Εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα που δυστυχώς δεν ξέρουμε πως να τα απαντήσουμε.
Γιατί να κάνουμε την πανέμορφη κωμόπολη και το φανταστικό χωριό πόλη;
Γιατί να μην αναδείξουμε τις ομορφιές των οικισμών σε παραδοσιακό φόντο;
Γιατί να μην επενδύσουμε στον παραγωγικό πλούτο του κάμπου δυναμώνοντας τους ντόπιους πλυθησμούς και τα εισοδήματά τους;
Γιατί να μην γίνουμε ο παραθεριστικός παράδεισος των Θεσσαλονικέων αυξάνοντας τα εισοδήματά του ντόπιου πλυθησμού και λειτουργώντας ως ιδανικό προάστιο;
Γιατί να μην δυναμώσουμε την γνώση των ντόπιων κατοίκων στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή δίνοντας κίνητρα και πολλά λεφτά για νέες παραγωγικές επενδύσεις;
Γιατί να μην φέρουμε νέους κατοίκους που θα τους προσφέρουμε δουλειά και προοπτικές μετοίκησης με υπεραξία για τον τόπο μας;
Γιατί να μην οργανώσουμε τα μέρη μας με το δικό τους χαρακτήρα και απλά να "αντιγράφουμε" τα αποτυχημένα μοντέλα αστικής ανάπτυξης Αθήνας και Θεσσαλονίκης που όχι απλά δεν ταιριάζουν με το ύφος της περιοχής μας αλλά δεν είχαν αποτέλεσμα πουθενά όπου κι αν εφαρμόστηκαν!
Φοβόμαστε μήπως και μας πουν χωριάτες; Δεν καταγόμαστε όλοι από χωριά; Τι είδους κόμπλεξ είναι αυτά που καταστρέφουν τους τόπους απλά και μόνο για να μην τους πουν χωριά; (!!!)
Γιατί να μην είμαστε περήφανοι για τον τόπο μας και τις ομορφιές του και να θέλουμε ντε και καλά να τον κάνουμε πόλη; Τραβάμε κανά ζόρι;
Ναι τραβάμε ένα βασικό ζόρι και μια νοοτροπία που μας έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού. Θέλουμε γρήγορα και με πολύ πολύ κονόμα! Κι αν στεκόμασταν σε όλα τα παραπάνω τα προαναφερόμενα, κερδισμένο θα ήτανε το σύνολο του ντόπιου πληθυσμού. Όλα αυτά θα αργούσανε να γίνουνε και δε θα είχε καθόλου μα καθόλου κονόμα για τους ελάχιστους τσιφλικάδες. Αντίθετα θα είχαμε χωριά και κομωπόλεις "μπουκέτα" με παραδοσιακά τοπία και δυναμικές παραγωγές σε ποικίλες ενασχολήσεις.
Αλλά κάποιοι είχαν άλλα οράματα, ούτε ενδιαφέρθηκαν μακροπρόθεσμα ούτε νοιάστηκαν για τους κατοίκους. Το μόνο που θέλανε ήτανε να χτιστούνε γρήγορα τα πάντα και όπως όπως για να... γίνουμε πόλη και να έρθουνε τα "κορόιδα" που θα αγοράσουνε τα νεόκτιστα σπίτια στα.. προάστια!
Έτσι οι άλλοι "ταλαιπωρημένοι" από το ατέλειωτο σφυροκόπημα της πόλης, οι "νέοι κάτοικοι" του δήμου μας ήρθανε εδώ στα προάστια νομίζοντας οι καημένοι ότι θα βρουν την υσηχία του χωριού αποκτώντας συνάμα ένα δικό τους σπίτι. Και έτσι όπως ήρθαν με φόρα, με χαρά και με λαχτάρα για να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους σε προαστιακό περιβάλλον - να μη πω στο χωριό και εν τέλει παρεξηγηθώ- άρχισαν να καταλαβαίνουν αργά αλλά σταθερά ότι ήρθαν στην οριζόντια πολυκατοικία αφήνοντας πίσω τους την κάθετη πολυκατοικία. Πίκρα, θλίψη, οργή και θυμός γιατί το όνειρο κράτησε πολύ λίγο και κάποιοι φροντίσανε να το πνίξουν βράδυ με μπετό, άσφαλτο και μέταλλο.
Το πράσινο που όλοι αυτοί οι νέοι κάτοικοι περίμεναν να νοιώσουν, να βιώσουν και να χαρούν μαζί με τα παιδιά τους δεν έχει κονόμα άρα απορρίπτεται!
Όσο γι' αυτούς τους "πλούσιους" που αγοράσανε ένα αγροτεμάχιο και παλέψανε τόσα χρόνια για να κάνουνε έναν κήπο από μεράκι και από ψυχική ανάγκη τώρα με τους νέους λογαριασμούς του νερού θα το σκεφτούνε πολύ σοβαρά να.. επαναστατήσουν απέναντι σε αυτού του μεγέθους την αδικία!
Οι νέοι κάτοικοι του δήμου Θέρμης βράζουν από οργή για αυτά και για πολλά άλλα. Είναι όλοι αυτοί που ήρθαν οικιοθελώς και τοποθέτησαν εδώ σε τούτο το μέρος τις προσωπικές και οικογενειακές τους ελπίδες για μια καλύτερη ζωή. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε και έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν πολλά και δίκαια. Ο τόπος ανήκει και στους νέους κατοίκους, όπως ανήκει και στους παλιούς.
Οι νέοι κάτοικοι οργανώνονται και αναλαμβάνουν δράση γνωρίζοντας από παλιά τις τακτικές κουκουλώματος μέσω πολιτιστκών επιχορηγήσεων και προεδρικών επιστασιών..
Ψάχνουμε να βρούμε στα προεκλογικά φυλλάδια τι ενημέρωση υπήρξε στην καθομιλωμένη για όλες αυτές τις αυξήσεις, διότι από ξύλινες γλώσσες που υποκρύπτουν και υπονοούν άλλα από αυτά που λέγονται ή από τις τύποις αναφορές σε νόμους και αρχικά γράμματα οργανισμών και ενώσεων που κανείς δεν γνωρίζει έχουμε μπουχτίσει εδώ και 35 χρόνια..
Ενημέρωση σημαίνει "στα λέω σταράτα και αποφασίζεις" όχι στα μπουρδουκλώνω και μετά σου λέω ότι ενημερώθηκες..
